Πέθανε σε ηλικία 85 ετών η Πολίν Κόλινς , η ηθοποιός που ενσάρκωσε τον εμβληματικό ρόλο της «Σίρλεϊ Βάλενταϊν» με φόντο την Ελλάδα, στην ομώνυμη ταινία του 1989, για την οποία προτάθηκε και για Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου.

Η οικογένειά της ανέφερε ότι πέθανε ήσυχα, δίπλα στους δικούς της στο γηροκομείο της στο Highgate, στο βόρειο Λονδίνο, έχοντας υποφέρει από τη νόσο του Πάρκινσον για αρκετά χρόνια.

«Η Πολίν ήταν τόσα πολλά πράγματα για τόσους πολλούς ανθρώπους, παίζοντας μια σειρά από ρόλους στη ζωή της. Μια λαμπερή, πνευματώδης παρουσία στη σκηνή και την οθόνη. Η λαμπρή καριέρα της την οδήγησε να υποδύεται πολιτικούς, μητέρες και βασίλισσες. Θα τη θυμόμαστε πάντα ως την εμβληματική, δυναμική, ζωηρή και σοφή Σίρλεϊ Βαλεντάιν, έναν ρόλο που έκανε εντελώς δικό της. Ήμασταν εξοικειωμένοι με όλα αυτά τα κομμάτια της, επειδή η μαγεία της περιεχόταν σε καθένα από αυτά. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, όμως, ήταν η αγαπημένη μας μητέρα, η υπέροχη γιαγιά και προγιαγιά μας. Ζεστή, αστεία, γενναιόδωρη, στοχαστική, σοφή, ήταν πάντα εκεί για εμάς. Και ήταν η αγάπη του Τζον Άλμπερτον για μια ζωή. Σύντροφος, συνεργάτης και σύζυγος για 56 χρόνια. Θέλουμε ιδιαίτερα να ευχαριστήσουμε τους φροντιστές της: τους αγγέλους που τη φρόντισαν με αξιοπρέπεια, συμπόνια και, πάνω απ’ όλα, αγάπη. Δεν θα μπορούσε να είχε έναν πιο ήρεμο αποχαιρετισμό. Ελπίζουμε να τη θυμάστε στο απόγειο των δυνάμεών της. Τόσο χαρούμενη και γεμάτη ενέργεια. Και να μας δώσετε τον χώρο και την ιδιωτικότητα να σκεφτούμε μια ζωή χωρίς αυτήν» ανέφερε η οικογένειά της σε ανακοίνωσή της.

Η Κόλινς πρωταγωνίστησε στην πρώτη σεζόν της κωμικής σειράς του BBC, The Liver Birds, αλλά δεν έγινε γνωστή μέχρι που εξασφάλισε έναν ρόλο στην ταινία Upstairs, Downstairs το 1971. Παντρεύτηκε τον συνάδελφό της ηθοποιό Τζον Άλντερτον το 1969. Ο ρόλος της στην ταινία του 1989, Σίρλεϊ Βάλενταιν της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ και ένα Bafta για την καλύτερη ηθοποιό.

{https://www.youtube.com/watch?v=G_7MJQnk4M8}

Είχε αναλάβει τον ρόλο και στη θεατρική εκδοχή στο West End του Λονδίνου και στο Broadway της Νέας Υόρκης πριν εμφανιστεί στην κινηματογραφική μεταφορά μαζί με τον Τομ Κόντι. Η ηθοποιός ξεκίνησε στην τηλεόραση και αφού εμφανίστηκε ως Samantha Briggs στο Doctor Who το 1967. Η παραγωγή της πρόσφερε άλλα 39 επεισόδια, αλλά τα απέρριψε.

Είχε παίξει επίσης στην πρώτη σαπουνόπερα της Βρετανίας με ιατρικό θέμα, το Emergency Ward 10. Ακολούθησε το No, Honestly, στην οποία αυτή και ο Άλντερον υποδύθηκαν ένα παντρεμένο ζευγάρι.

Το 2005, η Κόλινς πρωταγωνίστησε ως Miss Flite στην προσαρμογή του Bleak House από το BBC. Το 2013 εμφανίστηκε στο Quartet, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ντάστιν Χόφμαν υποδυόμενο μία πρώην τραγουδίστρια όπερας που είχε διαγνωστεί με άνοια.

Όταν της προσφέρθηκε ο ρόλος, η Κόλινς είπε στον Guardian: «Εκπλήξεις. Αυτό αγαπώ σε αυτή τη δουλειά . Ακόμα και στην ηλικία μου, μπορείς να έχεις εκπλήξεις. Νόμιζα ότι ο Χόφμαν δεν με ξέρει καν».

Οι ταινίες της Κόλινς περιλαμβάνουν το «City of Joy» δίπλα στον Πάτρικ Σουέιζι, το «Paradise Road» και το «Mrs Caldicot’s Cabbage War», στο οποίο εμφανίστηκε μαζί με τον σύζυγό της. Ο Άλντερτον είπε ότι «Η Πολίν Κόλινς ήταν μια αξιοσημείωτη σταρ. Είχα την μεγάλη τύχη να συνεργαστώ μαζί της περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ηθοποιό στις πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και θεατρικές παραστάσεις μας στο West End και να παρακολουθήσω την ιδιοφυΐα της από κοντά. Αυτό που είδα δεν ήταν μόνο η λαμπρή γκάμα των διαφορετικών χαρακτήρων της, αλλά και η μαγεία της να αναδεικνύει τον καλύτερο εαυτό όλων των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζεται. Ήθελε όλοι να είναι ξεχωριστοί και το έκανε αυτό χωρίς να λέει ποτέ: «Κοιτάξτε με». Δεν είναι περίεργο που ψηφίστηκε η αγαπημένη του έθνους τη δεκαετία του 1970. Αλλά η καλύτερη ερμηνεία της ήταν ως η σύζυγός μου και μητέρα των όμορφων παιδιών μας».

Με πληροφορίες του Guardian