Σε πεδίο έντονης πολιτικής και ακαδημαϊκής αντιπαράθεσης εξελίσσεται το ζήτημα των διαγραφών φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, καθώς η εφαρμογή του νέου πλαισίου φέρνει στην επιφάνεια δομικές αλλαγές στον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η ανακοίνωση για την απομάκρυνση περισσότερων από 600 εγγεγραμμένων στα τμήματα Χημείας και Νοσηλευτικής προκάλεσε την άμεση αντίδραση φοιτητικών παρατάξεων και πολιτικών οργανώσεων, οι οποίες καταγγέλλουν τη διαδικασία ως έναν «ταξικό φραγμό» που στοχεύει στην αποδυνάμωση του δημόσιου πανεπιστημίου.
Οι επικριτές του μέτρου υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση και οι πρυτανικές αρχές επέλεξαν τη χρονική συγκυρία των εορτών για να προχωρήσουν σε αυτές τις κινήσεις, την ώρα που το ίδιο κύμα διαγραφών σαρώνει και άλλα μεγάλα ιδρύματα της χώρας, όπως το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Θεσσαλίας. Στο πλαίσιο των αντιδράσεων, έχει προγραμματιστεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας σήμερα το απόγευμα έξω από το κτίριο της Περιφέρειας Ηπείρου, με κύριο αίτημα την προστασία του δικαιώματος στη μόρφωση για όσους αντιμετωπίζουν οικονομικά εμπόδια.
Από την άλλη πλευρά, η διοίκηση του Πανεπιστημίου και ακαδημαϊκοί κύκλοι αναδεικνύουν μια διαφορετική πλευρά της πραγματικότητας, εστιάζοντας στην ανάγκη εξορθολογισμού των μητρώων. Στοιχεία από το τμήμα Ιστορικού-Αρχαιολογικού είναι αποκαλυπτικά, καθώς δείχνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των προς διαγραφή ατόμων αφορά εγγραφές που χρονολογούνται ακόμη και από τη δεκαετία του 1960, χωρίς καμία συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία για δεκαετίες.
Η ύπαρξη χιλιάδων «πλασματικών» φοιτητών δημιουργεί στρεβλώσεις στις κρατικές επιχορηγήσεις, αφού το ίδρυμα καλείται να προϋπολογίζει δαπάνες, όπως η σίτιση, για έναν πληθυσμό 25.000 ατόμων που στην πραγματικότητα δεν φοιτούν. Οι αρχές του ΑΕΙ διευκρινίζουν ότι για τις σπάνιες περιπτώσεις φοιτητών που καθυστέρησαν λόγω σοβαρών προσωπικών λόγων αλλά επιθυμούν ειλικρινά να πάρουν πτυχίο, υπάρχει μέριμνα και υποστήριξη, ώστε η διαγραφή των αδρανών μητρώων να λειτουργήσει τελικά προς όφελος των ενεργών μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας και της ορθής διαχείρισης των δημόσιων πόρων.