Με κύριο θέμα την παράτυπη μετανάστευση και τη διαχείρισή της πραγματοποιήθηκε σήμερα η συνέντευξη Τύπου του Ιταλού ΥπΕξ Αντόνιο Ταγιάνι στην έδρα της Ένωσης Ξένου Τύπου της Ρώμης. Μια πολυαναμενόμενη συνάντηση από τους ανταποκριτές ολόκληρης της υφηλίου που εργάζονται στην Ιταλία, εφόσον επρόκειτο περί της πρώτης στην Ένωση του Ιταλού ΥπΕξ από την εδραίωση της κυβέρνησης Μελόνι.
Για τα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν Ελλάδα και Ιταλία στα πλαίσια της παράτυπης μετανάστευσης και για τον φράχτη της Ελλάδας, στα σύνορα με την Τουρκία, στον Έβρο, μίλησε εκτενέστερα ο Ιταλός Υπουργός Εξωτερικών, Αντόνιο Ταγιάνι, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ανταποκριτή της ΕΡΤ στην Ιταλία, Κρίστιαν Μαυρή.
Κύριε Υπουργέ, χθες, στο περιθώριο της υπουργικής συνάντησης για τα Δυτικά Βαλκάνια (στη Ρώμη), δηλώσατε ότι “υπάρχει κοινή δέσμευση για την υπεράσπιση των εξωτερικών (ευρωπαϊκών) συνόρων και την καταπολέμηση του εγκλήματος που ευθύνεται για την εμπορία ανθρώπων”. Σας ζητώ λοιπόν να παραμείνουμε στα Βαλκάνια και ακριβώς να κινηθούμε νότια, στην Ελλάδα. (Ως Ιταλία) είστε πλήρως ευθυγραμμισμένοι με την Ελλάδα στο μεταναστευτικό ζήτημα;
Σας ζητώ επίσης τη γνώμη της ιταλικής διπλωματίας για το θέμα του αντιμεταναστευτικού φράγματος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αυτό στην περιοχή του Έβρου, και αν προγραμματίζετε μία ή περισσότερες διμερείς συναντήσεις με τον συνάδελφό σας, τον υπουργό κ. Δένδια, πριν από τις εκλογές του Μαΐου στην Ελλάδα.
Είμαι σε συνεχή επαφή με την Ελληνική Κυβέρνηση. Έχω έρθει στην Αθήνα, έχουμε συναντηθεί αρκετές φορές με τον υπουργό, έχω συναντηθεί και με τον πρωθυπουργό, τον κ. Μητσοτάκη.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα, όπως και η Ιταλία, υποφέρει από το ζήτημα της παράτυπης μετανάστευσης, επειδή είναι το πρώτο ευρωπαϊκό σύνορο που συναντά κανείς όταν φεύγει από μη ευρωπαϊκές χώρες. Είναι λοιπόν προφανές ότι συμφωνούμε με την Ελλάδα όταν το θέμα της μετανάστευσης εξετάζεται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Όπως η Ελλάδα, η ίδια η Μάλτα και οι χώρες της βαλκανικής (μεταναστευτικής) διαδρομής, όλοι ζητούν “περισσότερη Ευρώπη” για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος. Διότι η Ιταλία, η Μάλτα και η Ελλάδα δεν μπορούν μόνες τους να αντέξουν αυτό το χτύπημα.
(Γιατί) ακόμη και όταν υπάρχει συμφωνία με την Τουρκία που θα μπορούσε να σταματήσει τις μεταναστευτικές ροές – και εν μέρει έχουν σταματήσει – πιστεύω όμως ότι, με τον σεισμό που κατέστρεψε ένα σημαντικό τμήμα της Τουρκίας και της Συρίας, ο κίνδυνος της (μεταναστευτικής) ώθησης είναι μεγαλύτερος. Επαναλαμβάνω όμως πως ο συντονισμός πρέπει να γίνεται όλο και περισσότερο ευρωπαϊκός.
Καταφέραμε να φέρουμε το μεταναστευτικό ζήτημα στην ημερήσια διάταξη, στην προσοχή όλων. Από τη βαλκανική διαδρομή, 2522 άνθρωποι έχουν εισέλθει στην Ιταλία από την αρχή του έτους, πολύ λιγότεροι από εκείνους που εισήλθαν μέσω της μεσογειακής διαδρομής. Ωστόσο, η βαλκανική διαδρομή πρέπει να ακολουθηθεί πολύ προσεκτικά, διότι (επαναλαμβάνω) η επιδείνωση της κατάστασης στο Αφγανιστάν, στη Συρία, οι εντάσεις μεταξύ Ισραήλ, Συρίας και Ιράν, η κατάσταση στο Ιράν… είναι μια στιγμή που μια σειρά από συγκυρίες ωθούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων να εγκαταλείψουν τις χώρες τους.
Πρέπει λοιπόν να έχουμε μια κοινή στρατηγική και με επενδύσεις στην Αφρική. Βέβαια, οι αιτίες είναι διαφορετικές – από τη μία πλευρά υπάρχει πόλεμος, από την άλλη υπάρχει πείνα, από την άλλη υπάρχει κλιματική αλλαγή – όμως πρέπει να επενδύσουμε από κοινού.
Ωστόσο, πρέπει να υπάρχει κοινή πολιτική με την Ελλάδα, με την οποία υπάρχει μια ιδιαίτερη συνάφεια, διότι είμαστε χώρες που είναι χωμένες στη Μεσόγειο Θάλασσα. Άρα υπάρχει ένα πρόβλημα ακτογραμμής που πρέπει να υπερασπιστούμε, και πρέπει πάντα να υπενθυμίζουμε στους Ευρωπαίους φίλους μας ότι αυτά είναι τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όταν συναντήσαμε τους επιζώντες του ναυαγίου του Κούτρο, κανείς τους δεν μας είπε ότι ήθελε να πάει στην Ιταλία ή στην Ελλάδα. Όλοι ήθελαν να πάνε στη βόρεια Ευρώπη, δεν ήθελαν καν να μείνουν εδώ στην Ιταλία. Το ίδιο λοιπόν, δεν νομίζω ότι όλοι θέλουν να πάνε στην Ελλάδα, όσοι φτάνουν μέσω Τουρκίας. Ζητάμε λοιπόν περισσότερη αλληλεγγύη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια κοινή στρατηγική, πιο σύγχρονη, πιο ανταγωνιστική.
Η Συνθήκη του Δουβλίνου αποτελεί πλέον παρελθόν, όμως αφορούσε ένα μικρό αριθμό ανθρώπων. Στην αρχή ήταν σωστή, πάντα την υποστήριζα, πάντα την υπερασπίστηκα, πάντα αγωνίστηκα για την εφαρμογή της, ακόμα και ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά αφορούσε έναν περιορισμένο αριθμό ανθρώπων που έφταναν στις χώρες μας, κυρίως μέσω της Μεσογειακής διαδρομής.
Εσείς (οι Έλληνες) έχετε και τη Μεσογειακή διαδρομή και τη Βαλκανική διαδρομή, όπως εμείς οι Ιταλοί. Με την Ελλάδα εργαζόμαστε πάντα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και είμαστε πάντα σε πολύ παρόμοιες θέσεις.
(Σχετικά με το φράγμα στον Έβρο) Δεν ξέρω αν το τείχος είναι λύση, αυτό εξαρτάται από την Ελλάδα. Δεν μου φαίνεται ότι το τείχος είναι λύση, γιατί τα τείχη σκαρφαλώνονται. Το πρόβλημα είναι να βρεθεί μια ευρωπαϊκή στρατηγική, ας φτιαχτεί ένα τείχος διαφορετικού τύπου, γιατί δεν είναι μόνο θέμα δημόσιας τάξης. Είναι ζήτημα στρατηγικού επιπέδου.
Σίγουρα πρέπει να γίνει κατά τέτοιο τρόπο ώστε η Ευρώπη να δεσμευτεί περισσότερο από αυτό που έπραξε μέχρι τώρα. Καταφέραμε να θέσουμε το θέμα και σημειώσαμε πρόοδο, αλλά δεν μπορεί να αναγκαστεί μια χώρα να πράξει μόνη της, γιατί τότε δεν θα τα καταφέρει.
Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής