Οσα δεν πράττει το υπ. Υγείας, με αποτέλεσμα την κατάρρευση των νοσοκομείων και την ανείπωτη ταλαιπωρία που βιώνουν καθημερινά οι ασθενείς

Εικόνες προηγούμενων δεκαετιών αντικρίζουν οι ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία τους τελευταίους μήνες. Παρότι τα κυβερνητικά στελέχη διατρανώνουν ότι θα βελτιώσουν τις συνθήκες στο ΕΣΥ με τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης, καθημερινά οι δημόσιες μονάδες υγείας καταρρέουν. Αποδεικνύεται με σαφήνεια πια τόσο από τις καταγγελίες ασθενών και εργαζομένων όσο και από τα φωτογραφικά στιγμιότυπα που διαρρέουν κατά καιρούς από τους υγειονομικούς που βρίσκονται σε απόγνωση. Οι εικόνες αποτυπώνουν τα ράντζα που έχουν επανεμφανιστεί για τα καλά, ενώ οι αναμονές για την εξυπηρέτηση ακόμη και των επειγόντων περιστατικών ξεπερνούν και την πιο νοσηρή φαντασία.

Ο υπουργός Υγείας Αδωνης Γεωργιάδης με την επικοινωνιακή του δεινότητα βέβαια επιχειρεί ακόμη να αντιστρέφει όσα βιώνουν καθημερινά οι πολίτες στα δημόσια νοσοκομεία, ισχυριζόμενος ότι τα ράντζα που πνίγουν το ΕΣΥ είναι περιστασιακά. Ο ίδιος άλλωστε εμφανίζεται ως λυτρωτής του δημόσιου συστήματος υγείας, ξεχνώντας προφανώς τους πέντε βασικούς λόγους που τα νοσοκομεία πνίγονται και πάλι από ράντζα και αναμονές. Ποιοι είναι αυτοί;

01 Παραιτήσεις γιατρών και νοσηλευτών

Μοιάζει με ανέκδοτο πια η έκφραση «ελλείψεις προσωπικού». Την ώρα που ο Αδ. Γεωργιάδης κομπάζει για τις προκηρύξεις θέσεων από την κυβέρνησή του τα νοσοκομεία αδειάζουν από υγειονομικούς. Ενδεικτικό είναι ότι η χώρα μας διαθέτει τη μικρότερη αναλογία νοσηλευτών ανά κάτοικο (περίπου 1,4 ανά 1.000 κατοίκους), ενώ και οι γιατροί πλέον είναι λιγοστοί, καθώς οι περισσότεροι παραιτούνται επιλέγοντας είτε τον ιδιωτικό τομέα είτε το εξωτερικό.

Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι σε πολλές κλινικές αντιστοιχούν μόλις δύο νοσηλευτές ανά 50 ασθενείς. Ολόκληρες πτέρυγες δηλαδή καλύπτονται από ελάχιστους εργαζόμενους οι οποίοι προσπαθούν να αντεπεξέλθουν τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα.

Αντίστοιχα είναι τα δεδομένα και για το ιατρικό προσωπικό, το οποίο υπολείπεται σημαντικά με βάση τις ανάγκες που καταγράφονται στο ΕΣΥ. Αποτέλεσμα όμως είναι ακόμη και στα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) γιατροί και νοσηλευτές να μην προλαβαίνουν να εξυπηρετήσουν ούτε τα ιατρικά περιστατικά που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Ετσι οι πάσχοντες στριμώχνονται άναρχα επάνω σε ράντζα ή φορεία σε στενούς χώρους μέχρι να έρθει η σειρά τους.

02 «Γαλάζιο» ναυάγιο στην ΠΦΥ

Από την άλλη, η παντελής εγκατάλειψη του συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΥ) επιδεινώνει τις τραγικές συνθήκες στα δημόσια νοσοκομεία. Παρότι η «γαλάζια» κυβέρνηση από το 2019 μιλούσε για επανίδρυση της ΠΦΥ ώστε οι ασθενείς να μην προστρέχουν με το παραμικρό πρόβλημα υγείας στα νοσοκομεία, ακόμη και σήμερα, πέντε χρόνια μετά, δεν έχει κατορθώσει να οργανώσει όχι τα κέντρα υγείας αλλά ούτε καν τον περιβόητο προσωπικό γιατρό.

Ερευνες καταδεικνύουν ότι η έλλειψη μονάδων ΠΦΥ αυξάνει την κίνηση των ασθενών στα νοσοκομεία ακόμη και κατά 40-50%, αφού εκατοντάδες περιστατικά που φτάνουν στα επείγοντα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν σε μικρότερες μονάδες υγείας με την καθοδήγηση του προσωπικού γιατρού.

03 Κρεβάτια… ρεζερβέ με βαλιτσάκι

Και οι πανεπιστημιακές κλινικές συμβάλλουν στην ανάπτυξη ράντζων στους διαδρόμους. Είναι σε γνώση των κυβερνώντων εδώ και δεκαετίες, αλλά ουδείς λαμβάνει μέτρα για να το περιορίσει. Η γνωστή υπόθεση με τα «βαλιτσάκια» περιγράφει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις μεθόδους που ακολουθούν οι πανεπιστημιακοί γιατροί σε πάρα πολλές περιπτώσεις προκειμένου να κρατούν τα πολύτιμα κρεβάτια για τους δικούς τους πελάτες.

Οι ασθενείς με τους οποίους έχουν προσυνεννοηθεί εμφανίζονται τις ημέρες της εφημερίας ως επείγοντα περιστατικά με βαλιτσάκια που περιέχουν τα είδη πρώτης ανάγκης που θα χρειαστούν για τη νοσηλεία τους. Κάνουν εισαγωγή στην κλινική, που φυσικά διαθέτει ελεύθερες κλίνες, την ώρα όμως που οι διάδρομοι πνίγονται από ράντζα. Χαρακτηριστική η περίπτωση του νοσοκομείου Αττικόν που αναπτύσσει ράντζα σε κάθε εφημερία αλλά την ίδια ώρα υπάρχουν θάλαμοι που διαθέτουν κενά κρεβάτια.

Το φαινόμενο με τα «βαλιτσάκια» καταγραφόταν και σε άλλα νοσοκομεία, αλλά περιορίστηκε όταν η διοίκηση έλαβε μέτρα. Στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, για παράδειγμα, παρότι θα μπορούσε κανείς να καταλογίσει πολλά στον διοικητή του, η παγιωμένη αυτή κατάσταση –παρότι δεν εξαλείφθηκε πλήρως– μειώθηκε δραστικά.

04 Εφημερία δύο ταχυτήτων

Το λανθασμένο σύστημα εφημεριών επίσης είναι ένας από τους λόγους που υπάρχουν ράντζα αλλά και αναμονές στο ΕΣΥ.

Σήμερα στο Λεκανοπέδιο τέσσερα πέντε νοσοκομεία σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των περιστατικών, που φτάνουν κατά εκατοντάδες σε κάθε εφημερία. Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν άλλα, μικρότερα νοσοκομεία τα οποία έχουν δυνατότητα να νοσηλεύσουν ασθενείς, ειδικά εάν δεν αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά δεν αξιοποιούνται πλήρως.

Ομως και ο συνδυασμός των εφημερευόντων νοσοκομείων είναι λανθασμένος, με βάση και όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό άλλωστε συχνά τα ασθενοφόρα χρειάζεται να διανύσουν χιλιόμετρα για να μεταφέρουν ασθενείς.

05 Κακός συντονισμός με το ΕΚΑΒ

Οι εφημερίες σε συνδυασμό με τον κακό συντονισμό μεταξύ ΕΚΑΒ και νοσοκομείων δημιουργούν εκρηκτικό τοπίο μέσα στο ΕΣΥ, με εξαντλημένους εργαζόμενους και ασθενείς εξαγριωμένους για την αντιμετώπισή τους.

Η έλλειψη συντονισμού διαπιστώνεται και από μια υπόγεια διαμάχη μεταξύ ασθενοφόρων και νοσοκομείων σχετικά με το ποιος θα καταγράφει τα περιστατικά που διακομίζονται στα νοσηλευτικά ιδρύματα: τα πληρώματα του ΕΚΑΒ ή τα γραφεία κίνησης; Πρόκειται για χρονοβόρα διαδικασία καθώς τα απαραίτητα έγγραφα με τα προβλήματα των ασθενών, τα στοιχεία τους κ.λπ. πρέπει να συμπληρώνονται με κάθε λεπτομέρεια. Παρά τις κατά καιρούς παρεμβάσεις των επικεφαλής των υγειονομικών φορέων, το πρόβλημα δεν φαίνεται να έχει λυθεί, με συνέπεια να προκύπτουν καθυστερήσεις και αναμονές στην είσοδο των ΤΕΠ.

documentonews.gr