Σιωπή. Μόνο η καμπάνα χτυπούσε πένθιμα. Ένα μικρό λευκό φέρετρο πέρασε την πύλη του Δημοτικού Σχολείου Νεοχωρίου, με τους πάντες να στέκονται ακίνητοι. Ήταν ο 12χρονος μαθητής που χάθηκε τόσο άδικα στα νερά του Άραχθου, μαζί με τον 15χρονο φίλο του.
Ήταν η πιο σπαρακτική μέρα στην ιστορία του σχολείου. Εκπαιδευτικοί, συμμαθητές, γείτονες, φίλοι, όλοι συγκεντρώθηκαν για το τελευταίο αντίο. Πολλοί μαθητές δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Άφησαν λουλούδια και ζωγραφιές πάνω στο φέρετρο. Έγραψαν μηνύματα με παιδικά γράμματα: «Μας λείπεις ήδη», «Να παίζεις μπάλα και εκεί ψηλά», «Ήσουν ο καλύτερός μας φίλος».
Όταν η φωνή ενός δασκάλου ψέλλισε το «Χριστός Ανέστη», η φωνή έσπασε. Η αυλή γέμισε σπαραγμό. Στο τέλος, η δασκάλα του, με δάκρυα και τρεμάμενη φωνή, ανακοίνωσε:
«Προάγεται τιμητικά στην έκτη τάξη. Προάγεται στην αιωνιότητα των παιδικών μας αναμνήσεων».
Η σορός του ταξίδεψε για την Αλβανία, όπου την, Τετάρτη 18 Ιουνίου 2025, θα γίνει η κηδεία του, με την οικογένειά του βυθισμένη στον ανείπωτο πόνο. Ένα παιδί χάνεται. Ένα χωριό σωπαίνει.
