Μετά από επτά ολόκληρα χρόνια, η τραγική νύχτα της 21ης Σεπτεμβρίου του 2015 όπου βρίκαν μαρτυρικό θάνατο τρεις φοιτητές στην Πάτρα, αναβίωσε στις 31 Οκτωβρίου στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων.
Πνίγηκαν εγκλωβισμένοι μέσα στο μοιραίο όχημα
Εκείνο το βράδυ επέστρεφαν με ένα μικρό αυτοκίνητο από διασκέδαση έξι φίλοι και συμφοιτητές. Ο οδηγός του αυτοκινήτου κατευθύνθηκε στον δρόμο που βρίσκεται μέσα στο παλιό λιμάνι και οδηγεί από τον μόλο Αγίου Νικολάου προς την ιχθυόσκαλα. Το αυτοκίνητο όμως, έφυγε από την πορεία του κι έπεσε στη θάλασσα. Τρία παιδιά κατάφεραν μέσα στον πανικό τους, να βγουν από το βυθιζόμενο όχημα. Ομως, οι φοιτητές Ρεγγίνα Ζαπάντη του Ιακώβου, ο Αρτινός φοιτητής Ανδρέας Αλέξης και η Γεωργιάνα Μουραφέτη από την Καλαμάτα, που κάθονταν πίσω, δεν τα κατάφεραν. Πνίγηκαν εγκλωβισμένοι μέσα στο μοιραίο όχημα.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Πελοπόννησος”, πρωτόδικα, ο νεαρός οδηγός και φίλος τους, είχε καταδικαστεί σε 4 χρόνια και 2 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Προχθές, το δικαστήριο επανεξέτασε την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό μετά από έφεση που είχε ασκήσει η εισαγγελέας και μείωσε την αρχική ποινή σε 25 μήνες φυλάκιση με αναστολή και έτσι κλείνει το ποινικό σκέλος αυτής της τραγικής ιστορίας.
Τα τραύματα όμως που έχουν μείνει σε όλες τις οικογένειες είναι βαθιά και αθεράπευτα. Προφανώς, για τις οικογένειες των τριών χαμένων παιδιών, ο πόνος είναι αβάστακτος. Αλλά, όπως έγινε προχθές γνωστό στο ακροατήριο, τον δικό του Γολγοθά ανεβαίνει και ο οδηγός του μοιραίου αυτοκινήτου, μαζί με την οικογένειά του, καθώς η υγεία του έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα και γι΄αυτό εκπροσωπήθηκε στην δίκη.
Συγχώρεση
Το δικαστήριο κατέληξε σε μείωση της αρχικής ποινής λαμβάνοντας υπόψη αυτή την διάσταση, ενώ είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι αποσύρθηκε με δήλωσή της, από την παράσταση πολιτικής αγωγής, μια εκ των τριών οικογενειών των θυμάτων και συγκεκριμένα αυτή του νεκρού φοιτητή Ανδρέα Αλέξη, που εκπροσωπείτο από τον συνήγορο Γιάννη Παπαναστασόπουλο. Ο ίδιος δήλωσε τα εξής:
«Η οικογένεια Βησσαρίωνα Αλέξη που υπέστη το απόλυτο κακό, έχασε το παιδί της στα 21 του χρόνια κι όμως βρήκε το ψυχικό σθένος, αποδεικνύοντας μεγαλείο ψυχής, να υλοποιήσουν τη συγχώρεση προς τον φερόμενο ως υπαίτιο, παραιτήθηκαν του δικαιώματος της παράστασης προς υπεράσπιση της κατηγορίας και δεν επεδίωξαν την τιμωρία του κατηγορουμένου».
Τους ένωσε ο πόνος
Ο εκ των συνηγόρων υπεράσπισης του οδηγού Παναγιώτης Κοραντζόπουλος, έκανε μια λιτή όσο και ουσιαστική δήλωση, που αντικατοπτρίζει την έκβαση αυτής της τραγικής ιστορίας: «Ο κοινός πόνος τελικά τους ένωσε και παρήχθη δικαιικός και κοινωνικός πολιτισμός». Η συνεργάτης του, Γεωργία Σαρρή, πρόσθεσε: «Μετά από μια διαδικασία συγκινησιακά φορτισμένη, στην αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, γράφτηκε ο επίλογος ενός τραγικού δυστυχήματος και απεδόθη στο νεαρό οδηγό, η ευθύνη που του αναλογούσε».
Ο δικηγόρος Πατρών Δημήτρης Μπότσαρης, συνήγορος της οικογένειας της Ρεγγίνας Ζαπάντη, που είχε πνιγεί μέσα στο αυτοκίνητο, υποστήριξε ότι θα έπρεπε να επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή στον οδηγό του οχήματος για απροσεξία στο ατύχημα. Ωστόσο, το δικαστήριο συνυπολογίζοντας και την πολύ άσχημη κατάσταση του κατηγορουμένου σήμερα, όπως φέρετο από τα έγγραφα που προσκόμισε η υπεράσπιση, μείωσε κι άλλο την αρχική ποινή του.
«Εμείς σαν πολιτική αγωγή, θέλαμε στο δικαστήριο αυτό -και ανατριχιάζω αυτή τη στιγμή που σας το λέω- να αποδοθεί η αλήθεια κατά πρώτον και δεύτερον, να σταματήσει αυτός ο Γολγοθάς, να έρχονται οι γονείς των αδικοχαμένων και πνιγμένων παιδιών τους, εφτά χρόνια στο δικαστήριο και να αναβάλλεται για διάφορους λόγους. Δεχόμαστε την κρίση του δικαστηρίου, δόθηκε ελαφρυντικό στον κατηγορούμενο και του επιβλήθηκε η ποινή που του επιβλήθηκε».
Οπως και στο πρωτόδικο δικαστήριο, διαπιστώθηκε ότι ο οδηγός δεν είχε καταναλώσει αλκοόλ, όμως μπέρδεψε την κίτρινη σήμανση στο σημείο. Είχε έξι άτομα μέσα στο όχημα, ενώ το όριο είναι μέχρι τέσσερα, με αποτέλεσμα να θολώσουν τα τζάμια, να εκτραπεί από την πορεία του το όχημα και να πέσει στην θάλασσα. Ακόμα, η πραγματογνωμοσύνη είχε δείξει πως η ασφάλεια σε μια από τις δύο πίσω πόρτες του αυτοκινήτου, ήταν μονίμως κλειστή.
Ο κ. Μπότσαρης τόνισε ότι η απόφαση ήταν μια ψυχική δικαίωση για τους γονείς, γιατί τα παιδιά δεν ξαναγυρίζουν πίσω. «Τα παιδιά έχουν πνιγεί και ο πόνος των γονιών θα είναι για πάντα χαραγμένος στην ψυχή τους», είπε.