Σε μια πραγματικότητα που προκαλεί προβληματισμό, ασθενείς που νοσηλεύονται στην ψυχιατρική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Άρτας και αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα επιστροφής τους, βρίσκονται χωρίς καμία μέριμνα για τη μεταφορά τους πίσω στον τόπο κατοικίας τους. Σε πολλές περιπτώσεις, η μόνη λύση προέρχεται από τους ίδιους τους υπαλλήλους της κοινωνικής υπηρεσίας, οι οποίοι αναλαμβάνουν να καλύψουν προσωπικά το κόστος μετακίνησης των ασθενών.
Οι συγκεκριμένοι ασθενείς μεταφέρονται με εισαγγελική παραγγελία και τη συνοδεία αστυνομίας σε όποιο νοσοκομείο υπάρχει διαθέσιμη κλίνη, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεται στην περιοχή τους ή ακόμη και σε διαφορετική περιφέρεια. Προέρχονται από διάφορα σημεία της Δυτικής Ελλάδας, της Πελοποννήσου και των νησιών του Αιγαίου. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα προκύπτει όταν πάρουν εξιτήριο, καθώς δεν υπάρχει καμία επίσημη πρόβλεψη για τη μεταφορά τους πίσω στο σπίτι τους.
Άνθρωποι χωρίς εισόδημα και υποστήριξη
Οι περισσότεροι από αυτούς ζουν με ελάχιστους οικονομικούς πόρους, βασίζονται σε κοινωνικά επιδόματα και δεν διαθέτουν υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον. Καθώς το νοσοκομείο δεν διαθέτει προϋπολογισμό για την κάλυψη των εξόδων μετακίνησης, αρκετοί ασθενείς παραμένουν στην κλινική για ημέρες ή και εβδομάδες, καταλαμβάνοντας κλίνες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη νοσηλεία άλλων ασθενών που τις έχουν ανάγκη.
Η κατάσταση αυτή έχει αναδείξει σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα πρόνοιας και ψυχικής υγείας. Σύμφωνα με την Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών, το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη μεταφορά των ασθενών δυσχεραίνει τη λειτουργία της ψυχιατρικής κλινικής, ενώ επιβαρύνει υπερβολικά το νοσηλευτικό προσωπικό.
Απαίτηση για κρατική μέριμνα
Η συνδικαλιστική παράταξη των υγειονομικών καυτηριάζει την αδράνεια του κράτους, επισημαίνοντας ότι οι ασθενείς θα πρέπει να επιστρέφουν με το ΕΚΑΒ, με ευθύνη της νοσηλευτικής μονάδας στην οποία νοσηλεύτηκαν. Όπως τονίζουν, η σημερινή κατάσταση αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, αφού αφήνει τους πιο ευάλωτους ανθρώπους σε αδιέξοδο, καταπατώντας βασικά δικαιώματα στη φροντίδα και την αξιοπρεπή περίθαλψη.
Η ανάγκη για άμεση λύση είναι επιτακτική, καθώς το φαινόμενο της παρατεταμένης παραμονής ασθενών στο νοσοκομείο εξαιτίας της αδυναμίας τους να επιστρέψουν σπίτι τους δεν αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά μια συστηματική δυσλειτουργία που απαιτεί άμεση παρέμβαση της Πολιτείας.