Δύο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες της Άρτας, ο Λάμπρος Νάτσικας και ο Λάμπρος Ρίζος, έφυγαν από τη ζωή, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην τοπική ιστορία. Ο πρώτος, αγωνιστής της αριστεράς, υπήρξε σύμβολο αντίστασης και αξιοπρέπειας, ενώ ο δεύτερος, ένας ευπατρίδης πολιτικός, διακρίθηκε για την αφοσίωσή του στον συνάνθρωπο και στον τόπο του.
Η πορεία και των δύο ανδρών ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, τη δικαιοσύνη και την αίσθηση καθήκοντος. Παρότι κινήθηκαν σε διαφορετικές πολιτικές διαδρομές, η συνεισφορά τους υπήρξε κοινή στην προάσπιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής προόδου.
Ο Λάμπρος Νάτσικας, μέσα από τις διώξεις και τις κακουχίες που υπέστη, παρέμεινε πιστός στα ιδανικά της αριστεράς, μαχόμενος για τα δικαιώματα των αδυνάτων και ενάντια στην καταπίεση. Από την άλλη, ο Λάμπρος Ρίζος, με ήθος και πολιτική ενσυναίσθηση, υπηρέτησε τον τόπο του με ακεραιότητα, δίνοντας έμφαση στην ενότητα και τη συνεργασία.
Ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, οι δύο άνδρες υπήρξαν φάροι αξιών και ανθρωπιάς. Η παρακαταθήκη τους είναι διαχρονική, καθώς απέδειξαν ότι η πολιτική μπορεί να είναι λειτούργημα, όταν συνοδεύεται από αίσθηση ευθύνης και σεβασμό στον άνθρωπο.