Στην Άρτα, συμβαίνει ένα μικρό θαύμα: ενώ τα Κέντρα Υγείας και το Νοσοκομείο στενάζουν από έλλειψη προσωπικού, ο βουλευτής κ. Γιώργος Στύλιος ανακοίνωσε με ενθουσιασμό την πρόσληψη 12 εποχικών πυροσβεστών!
Φυσικά, η πυροπροστασία είναι ζωτικής σημασίας, ειδικά σε μια χώρα που κάθε καλοκαίρι βλέπει τα δάση της να γίνονται στάχτη. Όμως, μήπως η φωτιά που καίει τα νοσοκομεία μας είναι εξίσου επικίνδυνη; Γιατί, αν συνεχίσουμε έτσι, σύντομα δεν θα έχουμε ούτε γιατρούς ούτε νοσηλευτές, και ο μόνος τρόπος να σωθούμε θα είναι… να καλέσουμε την Πυροσβεστική!
Όταν η Υγεία Μπαίνει σε Αναμονή…
Το Νοσοκομείο της Άρτας και τα Κέντρα Υγείας λειτουργούν με το φιλότιμο του προσωπικού τους, καθώς γιατροί και νοσηλευτές είτε παραιτούνται λόγω εξουθένωσης είτε απλά δεν υπάρχουν για να παραιτηθούν. Οι εφημερίες είναι δραματικές, τα ΤΕΠ (Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών) μοιάζουν με πεδίο μάχης και οι λίστες αναμονής για απλές ιατρικές πράξεις θυμίζουν κρατήσεις για διακοπές… το 2030.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση και ο τοπικός βουλευτής σπεύδουν να εξαγγείλουν με περηφάνια την πρόσληψη 12 εποχικών πυροσβεστών. Σπουδαίο νέο, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι σε λίγο οι ασθενείς θα χρειάζονται μάλλον πυροσβέστη παρά γιατρό για να βγουν σώοι από το χάος του συστήματος υγείας.
“Γιατρέ, Βλέπω Φλόγες!” – Η Νέα Ειδικότητα του Πυροσβέστη-Νοσηλευτή
Δεδομένης της κατάστασης, ίσως ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε τα επαγγελματικά όρια. Γιατί να μην ανατεθούν στους νέους πυροσβέστες και καθήκοντα στις εφημερίες; Μπορούν, για παράδειγμα, να σβήνουν τη φωτιά που πιάνει ένας ασθενής όταν ακούει πόσο θα περιμένει για ραντεβού με ειδικό γιατρό. Ή να καταστέλλουν τις «πυρκαγιές» που ανάβουν στα νεύρα των συγγενών των ασθενών όταν βλέπουν ότι στα επείγοντα υπάρχει μόνο ένας γιατρός για 50 άτομα.
Εναλλακτικά, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο σχέδιο δράσης: μόλις ένας ασθενής λιποθυμήσει από την ταλαιπωρία, οι πυροσβέστες θα επεμβαίνουν με τον πυροσβεστήρα… μήπως και τον συνεφέρουν!
Είναι Τελικά Ζήτημα Προτεραιοτήτων
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε περισσότερους πυροσβέστες. Αλλά χρειαζόμαστε και γιατρούς. Και νοσηλευτές. Και προσωπικό στα δημόσια νοσοκομεία. Γιατί, αν δεν υπάρχει γιατρός να βοηθήσει κάποιον που υπέστη ανακοπή, τότε ούτε οι 12 πυροσβέστες μπορούν να τον σώσουν – εκτός κι αν το σχέδιο είναι να ρίχνουν νερό για να αναζωογονήσουν τους λιπόθυμους ασθενείς.
Η πολιτική της κυβέρνησης δείχνει ξεκάθαρα: όταν ένα δάσος κινδυνεύει, τρέχουμε να το σώσουμε. Όταν όμως καταρρέει η δημόσια υγεία, μάλλον περιμένουμε να γίνει στάχτη. Και τότε… θα ανακοινωθούν και νέες προσλήψεις πυροσβεστών!