Όχι, δεν είναι σενάριο από σατιρική εκπομπή. Είναι η πραγματικότητα στο Δημαρχείο Άρτας.
Πριν λίγες ημέρες, ένας πολίτης εισέβαλε στον τρίτο όροφο του Δημαρχείου και, όπως καταγγέλλεται, άρχισε να φωνάζει και να ουρλιάζει σε σημείο που οι υπάλληλοι αναρωτιόταν αν συνέβη έγκλημα. Ο στόχος; Ένας δημοτικός υπάλληλος, που βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπος με ένα σκηνικό τρόμου – και όλα αυτά εν ώρα εργασίας.

Θα περίμενε κανείς πως ένα τέτοιο περιστατικό —μιας μορφής λεκτικής και ψυχολογικής βίας εντός δημόσιου κτιρίου— θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων. Θα περίμενε… αλλά λογάριασε χωρίς τον Δήμο.

Η σιωπή είναι χρυσός… όταν δεν σε συμφέρει να μιλήσεις

Ο Δήμαρχος Αρταίων Χριστόφορος Σιαφάκας, η αντιπολίτευση, το δημοτικό συμβούλιο και κάθε αρμόδιος φορέας, δεν έβγαλαν ούτε λέξη. Ούτε ανακοίνωση, ούτε σχόλιο, ούτε δήλωση. Ούτε καν ένα «θα το εξετάσουμε». Και όμως, όταν πρόκειται για δηλώσεις εντυπώσεων περί “απαράδεκτων ενεργειών τρίτων”, ο Δήμος… ξεμαλλιάζεται από την αποφασιστικότητα.

Και ρωτάμε ευθέως:

Ο Δήμαρχος γνώριζε; Γιατί δεν έγινε διοικητική διερεύνηση του συμβάντος, όπως γίνεται για άλλες – λιγότερο θορυβώδεις – περιπτώσεις;

Ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου; Ενημερώθηκε; Τι λέει;

Το Δημοτικό Συμβούλιο; Θα εκδώσει ψήφισμα, ή τα ψηφίσματα έχουν αποκλειστική ισχύ μόνο για όσους δεν περνάνε από τον τρίτο όροφο;

Επιλεκτική ευαισθησία ή επιλεκτική αμνησία;

Η σιωπή της δημοτικής αρχής δεν είναι απλώς εκκωφαντική – είναι και αποκαλυπτική. Για ποιον λόγο, άραγε, δεν υπάρχει καμία αντίδραση; Κρατούνται ισορροπίες; Προστατεύεται κάποιος; Μήπως ο πολίτης είναι “γνωστός”; Μήπως ο υπάλληλος “ενοχλητικός”;

Και κάτι τελευταίο: σε παλιότερες δηλώσεις στο Συμβούλιο, ο ίδιος ο Δήμαρχος είχε πει με στόμφο:

«Οφείλουμε να καταδικάσουμε κάθε τέτοια ενέργεια, απ’ όπου κι αν προέρχεται, εφόσον έχει συμβεί…» Μάλιστα. Εφόσον έχει συμβεί. Λοιπόν, συνέβη. Τώρα τι;

Αναμένουμε – μάλλον μάταια – μια δήλωση, μια εισήγηση, μια πράξη.

Ή μήπως μόνο όταν σε συμφέρει θυμάσαι ότι υπάρχεις, κύριε Δήμαρχε;